Dag 6: een krokosaurus op Fitzroy Island
Blijf op de hoogte en volg Marion
14 September 2015 | Australië, Cairns
Een groot deel van de groep kiest er deze dag voor om met een trein en monorail de regenwouden in te gaan. Omdat me dat nogal Eftelingachtig in de oren klinkt en we al een aantal wandelingen door het regenwoud gemaakt hebben besluit ik deze laatste dag in Cairns naar Fitzroy Island te gaan. Ik had thuis verder niks vooraf gepland maar had wel foto's van dit bounty eiland gezien en wilde dit toch eigenlijk wel zien. Vanuit de haven van Cairns neem ik in de ochtend de ferry. Ik koop nog even een koffie en een home made bananabread (waarom doet me dit aan Jack Johnson denken?) voor op de boot. De zon schijnt en ik geniet van de drie kwartier durende tocht. En dan doemt het bounty eiland op. Een prachtig wit strand, blauw water en palmbomen! Na een kop koffie besluit ik de wandeling naar de vuurtoren te gaan maken. Volgens de mevrouw die mijn koffie maakt zal ik genoeg mensen tegenkomen die deze wandeling ook zullen maken. Ze vertelt me dat er mooie vlinders zijn onderweg en dat het uitzicht prachtig is. Op de eerste 100 meter sta ik ineens oog in oog met een anderhalve meter grote..ja wat is het eigenlijk? Een mini krokodil, een varaan of..iets uit Jurassic Park? Ik sta stokstijf stil en weet even niet wat ik moet doen. Dan loop ik terug en kom een man tegen. Ik vraag hem wat het voor beest is en of ik er gewoon langs kan. 'That's a lizard, love, je hoeft er niet bang voor te zijn. (Heerlijk, dat woordje love dat hier zoveel gebruikt wordt) Als ik hem vertel dat ik dacht dat het een krokodil was begint ie hard te lachen en neemt me mee, dichterbij het enorme gevaarte. Neem maar een foto van deze krokodil , lacht hij. De man verdwijnt weer en ik twijfel serieus of ik deze wandeling alleen wil gaan maken. De verhalen van de gids Alain over slangen, bloedzuigers, spinnen, andere enge beesten en dan dit beest maken dat ik eigenlijk liever omdraai. Maar die vlinders dan, en het uitzicht? Ik besluit mezelf een schop onder mijn kont te geven en naar boven te lopen. Angst is een tenslotte een slechte raadgever. Op de weg naar de vuurtoren , door de bebossing, merk ik dat ik toch bang ben voor de mogelijk aanwezige beesten. De weg is steil, steiler dan ik gedacht had en ik kom nagenoeg niemand tegen. Ik ga twee keer zitten op een steen om wat water te drinken maar spring weer op als ik een sissend geluid hoor. Foto's van de prachtige vlinders durf ik ook niet te maken. Hmmm..lekker relaxed zo zeg. Het wordt zelfs zo gek dat ik een zwart/turquoise stuk vuil aanzie voor een of ander tropisch dier. Doorlopen Schut, maak jezelf niet zo gek door je eigen gedachten. Na ruim een uur kom ik boven met een knalrode kop. Eindelijk, het voelt als een overwinning. Het waait heerlijk en wat een uitzicht over het Great Barrier Reef, top! Ik raak aan de praat met een Australisch stel dat hun 25 jarig huwelijk viert op Firzroy Island. Ik vertel dat ik bang ben voor de slangen enzo en dat ik niet echt relaxed naar boven ben komen lopen. Zij vertellen me dat ze al 8 jaar in Cairns wonen en nog maar drie slangen gezien hebben. Op de één of andere manier stelt dat me gerust. De weg terug is ineens stukken meer relaxed. Ik zie prachtig gekleurde vlinders en durf lang stil te staan om ze te fotograferen. Ik praat met wat tegenliggers en eindig op het koraalstrandje. Ineens begint het heel hard te regenen en ik vlucht naar een overdekte picknicktafel. Aan de tafel zit een Russisch gezin dat met twee kinderen van 5 en 3 een jaar kamperend over de wereld reist. De vrouw is intussen opnieuw zwanger. Na de fikse bui loop ik verder naar de enige strandbar van het eiland, bestel een wijntje en lees een boek op het strand. Ik maak nog een wandeling naar een kleiner strandje en dan is het alweer tijd om de boot terug te nemen. In de avond eet ik met een aantal mensen van de groep. Knoflook gamba's met verse friet, salade en Australische witte wijn. Goede afsluiter van weer een hele mooie maar wel alweer mijn laatste dag in Cairns.
-
14 September 2015 - 08:33
Marieke:
Hihi Schut, wat ben je toch een held! Je doet het toch maar mooi. Het klinkt allemaal heerlijk tot nu toe. En wat leuk om zoveel nieuwe mensen te ontmoeten. Enjoy Darwin ;-)
Xx Marieke -
14 September 2015 - 17:21
Esther:
Hahaha, ge-wel-dig! Ik zie je gaan door de bebossing en een luchtsprong maken om een stuk vuil :-) Je hebt het toch maar weer mooi gedaan, vrouw Schut!
-
14 September 2015 - 19:25
Henriette:
wat een avontuur! En knap hoor zo'n overwinning op jezelf!
-
14 September 2015 - 19:58
Ilona:
Wat een hilarisch verhaal! Ik heb er van genoten. -
14 September 2015 - 23:57
Stella:
Oh wat zit je de hele tijd lekker te eten!!
Goed nieuws, ik kan sinds vorige week ook bananenbrood maken, zal ik eens bakken om je het echte Australiogevoel weer te geven! -
14 September 2015 - 23:59
STella:
en daarbij, hier zijn nauwelijks slangen, dus dan kan je ff lekker ontspannen. Maar trots op je dat je jezelf overwint.
Ik citeer Theo Maassen even:
'bij een overwinning op jezelf is er ook altijd een verliezer'.
tja, ga daar maar eens over nadeken...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
