Yellow river cruise, Katherine&Queen of the Ghan

Wat een dag! Om 5.30 uur ging de wekker, we werden om 6.20 uur opgehaald voor de yellow river cruise. Deze rivier stroomt door Kakadu National Park. De boot was van degelijk staal omdat we vast en zeker krokodillen zouden spotten. Ik kreeg een prachtige plek aangewezen pal vooraan in de boot. De ochtend nevel lag nog boven de rivier en toen we vertrokken was het doodstil op de boot. Het deed een beetje spooky, onheilspellend aan. Al snel hadden we de eerste krokodil in het vizier, en doken we als Japanners met allergrootste lenzen naar één kant van de boot om het beest vast te leggen. In Daintree hadden we er maar een paar gezien maar dit sloeg alles, de rivier zat er vol mee! En er was meer; de aboriginal schipper wist werkelijk elk klein vogeltje, visje en bloem te spotten en stuurde de boot ernaartoe om ons van dichtbij te laten kijken. De krokodillen werden minder interessant en we zoomden ons een ongeluk op alle prachtig gekleurde schepselen van de natuur. We vergaten bijna met onze ogen te kijken en te genieten. Het leek echt net een sprookje! De kleuren, de dieren, de zon die opkomt! Ik heb echt zelden zoiets moois gezien.
Tilburg is dan toch net een klein tikkie lelijker, maar verschil moet er zijn. De krokodillen werden minder interessant. John uit onze groep verwoordde het mooi: "Daar in de rivier zwemt weer een ABC; another bloody crocodile."
Na deze prachtige ervaring hadden we een gezamenlijk ontbijt en daarna vertrokken we weer met onze gids Rhona voor de rit verder door Kakadu park, op weg naar Katherine. Prachtige stops met soms kleine of grotere wandelingen naar mooie uitzichtpunten. Ik kwam op de plek naast onze gids en chauffeur Rhona te zitten en we hadden een bijzonder gesprek; een vrouw van 72 die meedoet aan de London-Mongolië rally, tourguide is in Australië, met haar truck met vrienden op pad gaat door Australië. Kortom; behoorlijk veel levenswijsheid en leuke door haar verzonnen oneliners over het leven.
Maar dan het hoogtepunt van de dag; de reis met de Ghan! Het was nog even spannend of iedereen mee kon maar rond het middaguur werd duidelijk dat dat het geval was; koen kon mee en hij had ook een upgrade gekregen. De upgrade hield in: waar we eerst 16 uur zouden moeten zitten kregen we nu een privé slaapcoupé in de trein. Een heerlijke stoel, voetenbankje en natuurlijk een raam met prachtig uitzicht op de steeds veranderende outback van Australië. Daarnaast was een driegangendiner, ontbijt en alle drankjes inclusief. In de coupé lag een persoonlijke planning hoe laat je verwacht werd voor diner en ontbijt. Om 19.30 uur liepen we 8 wagons verder (de trein is 1 km lang! ) waar we ontvangen werden voor het aperitief. En daar zaten we, zo hoorden we later, tussen Australische pensionado's die gespaard hadden voor deze treinreis; opgedirkte keurig nette dametjes met mannen in pak. En dan wij met zijn zessen: nog bezweet, ongedoucht, in joggingbroek, afritsbroek, wandelschoenen, gympen, slippers en één iemand zelfs op kikkergroene-crocs ('blote tenen in slippers aan het diner vond ik niet zo netjes', aldus Attie van 72). Je had die hoofden moeten zien van die pensionado's. Om kort te gaan: we aten heerlijk een op een met tafellinnen gedekte tafel. Daarna konden we nog naborrelen in de andere coupé terwijl het personeel onze cabine slaapklaar maakte. We hebben wat Australische wijntjes geproeft en cocktails. Koen en ik sloten de borrelcoupé af, het personeel was al naar bed. Je moet er denk ik bij geweest zijn maar wij (of ik) waren zo onder de indruk van deze bijzondere treinreis met onverwachte upgrade dat ik me echt kapot gelachen heb. Queen of the Ghan in joggingbroek. Zoiets.