Dag 22: Hurstbridge Melbourne

En dan word je wakker in Hurstbridge met uitzicht op een berg met prachtig vogelgezang. Elke ochtend als ik wakker word moet ik even bedenken waar ik ben. Bijna elke dag slapen we ergens anders! Lekker samen ontbeten, koffie gedronken en even plan de campagne gemaakt. Conny en ik stapten in de de auto en ze liet me Hurstbridge en wat omliggende dorpen zien, waaronder King's lake. Het uitgestrekte gebied waar zes jaar geleden een enorme bosbrand is geweest, maakte grote indruk op me. In no-time zijn er toen tientallen huizen verwoest en honderden mensen omgekomen. Totale dorpen zijn opnieuw opgebouwd. John en Conny hebben geluk gehad toen omdat de wind draaide en het vuur weer de andere kant op ging. Het is wel mooi om te zien dat de natuur zich als vanzelf weer hersteld: aan de bovenkant zwartgeblakerde bomen die aan de onderkant al weer prachtig nieuw blad krijgen. Thuis gelunchd en met zijn drieën richting station Watsonia om de trein richting Melbourne te pakken. Via Greensborough, om het huis te zien waar mijn oom en tante in de jaren 50 gewoond hebben. Erg leuk om een beeld te krijgen bij de verhalen van vroeger. In de middag door Melbourne gewandeld, sightseeing. Leuke winkelstraatjes, arcades, die niet direct op de grote winkelstraat te zien zijn. Gewandeld langs mooie gebouwen een langs de Jarra river (southbank). Luke, de zoon die in Melbourne werkt, belde van zijn werk of hij mee kon eten. Onder het genot van een borrel in een leuk tentje onder de loopbrug over de Jarra river wachtte we de komst van Luke af. Hij had een goed idee voor een restaurant. Een zogenaamde 'hidden place' waar hij ooit per toeval terecht gekomen was. We lieten Luke de gegrilde vleesgerechten kiezen en deelden alles samen om van alles wat te kunnen proeven. Een witte wijn uit het wijngebied waar ik morgen naartoe ga en een lemon curd merengue als dessert maakte het feest compleet. Nog wat mooie foto's van de verlichte stad gemaakt en toen met de tram terug naar mijn hotel. Een afzakkertje in de hotelbar met grote belgse vriend Koen om de dag door te nemen en toen weer lekker mijn bedje in.
Vandaag trouwens officieel mijn gevoel voor tijd kwijt geraakt. Bij het omdoen van mijn rugzak bleef mijn horloge steken, raakte los en viel in de Jarra river in Melbourne. Ik zeg; mooie plek om de tijd te verliezen.